مبانی نظری و پیشینه پژوهش سرمایه فکری و احتمال وقوع آشفتگی مالی

مبانی نظری و پیشینه پژوهش سرمایه فکری و احتمال وقوع آشفتگی مالی
دارای 65 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

- مقدمه  19
2-2- تعریف سرمایه فکری  19
2-3- سیر تاریخی توسعه مفهوم و کاربرد سرمایه فکری  22
2-4- دلایل اندازه گیری سرمایه فکری  25
2-5- اجزای سرمایه فکری  26
2-5-1- سرمایه انسانی  27
2-5-2- سرمایه ساختاری  28
2-5-3- سرمایه مشتری (سرمایه بازار )  28
2-5-4- سرمایه نوآوری  29
2-6- روش های اندازه گیری سرمایه فکری  29
2-6-1- کیوی توبین  29
2-6-2- حسابداری منابع انسانی  30
2-6-3- ترازنامه نامرئی  30
2-6-4- کارت ارزیابی متوازن  31
2-6-5- سرمایه فکری مستقیم  32
2-6-6- جهت یابی اسکاندیا  32
2-6-7- حسابداری و هزینه یابی منابع انسانی  33
2-6-8- کارگزار تکنولوژی  33
2-6-9- کنترل دارایی نامشهود  34
2-6-10- ارزش افزوده اقتصادی  34
2-6-11- ارزش بازار به دفتر  35
2-6-12- ارزش نامشهود محاسبه شده  36
2-6-13- جستجوگر ارزش  37
2-6-14- نتایج امتیازی زنجیره ارزش  37
2-7- فرمول های محاسباتی و روش های کمی جهت محاسبه ارزش سرمایه های فکری  38
2-8- طبقه بندی روش های اندازه گیری سرمایه فکری  39
2-8-1- طبقه اول : روش های سرمایه فکری مستقیم  39
2-8-2- طبقه دوم : روش های سرمایه گذاری بازار  40
2-8-3- طبقه سوم : روش های بازگشت روی دارایی ها  40
2-8-4- طبقه چهارم : روش های کارت امتیازی  40
2-9- زنجیره ارزش  40
2-9-1- فعالیت های اصلی زنجیره ارزش  41
2-9-2- فعالیت های پشتیبانی زنجیره  ارزش  42
2-10- مدیریت دانش  44
2-11- زمینه های پدیداری مدیریت دانش  45
2-12- انواع دانش  45
2-13- مفهوم مدیریت دانش  46
2-14- مدیریت موفق سرمایه فکری  47
2-15- الگوی ارزش افزوده اقتصادی  48
2-16- آشفتگی مالی  49
2-17- علل مشکلات مالی  51
2-18- میزان ناکامی ها و شکست های تجاری  52
2-19- هزینه آشفتگی مالی  53
2-20- آشفتگی مالی و منابع نقدی نگهداری شده  54
2-21- مدل آلتمن برای پیش بینی آشفتگی مالی  55
2-22- پیشینه تحقیق  59
2-22-1- سرمایه فکری  59
2-22-1-1- پیشینه تحقیق خارجی  59
2-22-1-2- پیشینه تحقیق داخلی  63
2-22-2- آشفتگی مالی 66
2-22-2-1- پیشینه تحقیق خارجی  66
2-22-2-2- پیشینه تحقیق داخلی  68
2-23- مقایسه تحقیق با تحقیقات داخلی و خارجی صورت گرفته  72

2-1- مقدمه

در اين فصل ابتدا به بررسي و شناخت سرمایه فکری و ابعاد آن مي­پردازيم، مباحث و نظریات پیرامون این متغیر به طور مکفی مورد بررسی قرار می­گیرد. طبق دیدگاه مبتنی بر منابع شرکت، سرمایه فکری منابع استراتژیکی هستند که شرکت­ها را قادر به ایجاد مزیت رقابتی و عملکرد مالی برتر می­نمایند. امروزه دانش به عنوان مهمترین سرمایه، جایگزین سرمایه­های مادی به ویژه در محیط رقابتی و فناوری شده است. لذا مفهوم سرمایه فکری کاربردی مهم و گسترده یافته است. سرمایه فکری در مشتریان، فرآیندها، اطلاعات، علامت تجاری، منابع انسانی و سیستم­های سازمان متجلی می­شود و نقش فزاینده­ای در خلق مزیت­های رقابتی پایدار ایفا می­کند. در ادامه مباحث پیرامون آشفتگی مالی به عنوان متغیر وابسته مطرح می­گردد. آشفتگی مالی شرکت­ها تبعات جبران ناپذیری را برای آنها به همراه دارد و بر قدرت سودآوری شرکت تأثیر نامطلوبی به جای می­گذارد. غالباً شرکت­هایی که به سرمایه فکری توجه دارند قدرت بیشتری در جذب مشتریان، ایجاد رضایت مندی در آنها، افزایش قدرت بازاریابی و ... پیدا می­کنند و احتمالا کمتر گرفتار آشفتگی مالی       می­شوند. در انتها نيز به بیان پيشينه تحقیقات خارجي و داخلي که به موضوع مورد بررسی مربوط می­شود را بیان می­کنیم.

2-2- تعریف سرمایه فکری

نویسندگان مختلف این واژه را به اشکال گوناگون تفسیر کرده­اند، اما معنی پر کاربرد تر این واژه دانش مفید بسته بندی شده است. دانش در اینجا باید مفهومی کاملا وسیع تعبیر شود. فرآیند ها، سیستم های اطلاعاتی، محصولات جدید ارائه نشده، نام های تجاری، مهارت های کارکنان و فهرست مشتریان همگی می توانند بخشی از سرمایه فکری باشند (سلیمانی، 1384). سرمایه فکری موجودی دانش یک سازمان است که در یک مقطع زمانی خاص در آن وجود دارد. سرمایه فکری شامل تمامی منابع دانش محوری است که برای سازمان ارزش تولید می کنند ولی در صورت های مالی وارد نمی شوند (پابلوس، 2004).
به عبارت دیگر سرمایه فکری عبارت است از: داشتن دانش، به کار بردن تجربه، تکنولوژی سازمانی، ارتباط با مشتری و عرضه کننده و نیز توانایی های حرفه ای که یک مزیت رقابتی در بازار را از آنِ شرکت می کند (ادوینسون و مالونه، 1997). به نظر هال سرمایه فکری ممکن است جزو دارایی ها دسته بندی شود (مانند مارک، علامت تجاری، قرادادها و پایگاه داده ها)، یا به عنوان مهارت شناخته شود (مانند اینکه کارکنان دانش چگونگی انجام دادن کار را بلد باشند) و یا فرهنگ سازمانی شرکت. به گفته اسکاندیا، اجزای سرمایه فکری شاخصی برای ارزش آتی شرکت و توانایی شرکت برای کسب نتایج مالی محسوب می شود (زاهدی و لطفی زاده، 1388).

در تعریفی دیگر به نظر ادوینسون و سالیوان سرمایه فکری دانشی است که می تواند به ارزش تبدیل شود. از طرفی سرمایه فکری را مبنایی برای درک دارایی های نامشهود سازمان معرفی کرده اند که شامل دانش، اطلاعات، دارایی های فکری و تجربه است. سرمایه فکری عبارتست از کارکنان، مدیران، رهبران، پرستاران، کارکنان اجرائی، و بطور کلی، نیروی انسانی شرکت و غیره. این سرمایه یک شاخص کلیدی عملکرد است که باید شناخته شود، حفاظت شود و توسط کارکنان پرورش یابد، تا شرکت بتواند در بازار پر تحول اطلاعات، عملکردش را حفظ کرده و بهبود بخشد (یونی، 2000).
 سرمایه فکری برای شرکت ها تنوع ارزش سازمانی زیادی را فراهم می کند، مانند ایجاد سود، تعیین استراتژی (سهم بازار، رهبری، شهرت)، نواوری، وفاداری مشتری، کاهش هزینه، بهبود بهره وری و موارد دیگر می باشد (هارسون و سالیوان، 2000). مدیریت سرمایه فکری برای موفقیت بلند مدت یک شرکت بسیار مهم تشخیص داده شده است (برنان و کونل، 2000). به گفته مار و اسکیوما سرمایه فکری گروهی از دارایی های دانشی است که به یک سازمان وابسته هستند و با افزودن بر ارزش سازمان از طریق تعیین ذی نفعان کلیدی، بطور چشم گیری در بهبود موفقیت رقابتی سازمان مشارکت می کنند (مار و استارویچ، 2004).

سرمايه فكري، ماهيت نامشهودي دارد و به طور همه­جانبه (فراگير) به عنوان دارايي راهبردي در سازمان­ها  شناخته شده است. اثر وجودي سرمایه فكري در سازمان­ها، موجبات بهبود عملكرد مالي و مزيت رقابتي سازمان را در بر خواهد داشت (بارنی، 1991).

واژه سرمايه فكري ابتدا به وسيله «جان كنت گالبريس» به كار برده شد. در اين تعريف اقدام فكري چيزي فراتر از مفهوم تفكر به عنوان «تفكر محض» است. به كارگيري اين نگرش به اين معناست كه احتمالاً سرمايه فكري پوياتر از شكل ثابت سرمايه است (ادوینسون و پاتریک، 1996).

به علت نامشهود بودن و ماهیت پویایی که سرمایه فکری دارد معنی کردن این واژه دشوار است. بیشتر اوقات آن­را مترادف اصطلاحاتی چون دارایی­های فکری، دارایی­های نامشهود و دارایی­های دانشی به کار برده­اند (گوث­ری و همکاران، 1999).

سرمايه فكري، دربرگيرنده همه فرآيندها و دارايي­هايي است كه به طور معمول و سنتي در ترازنامه منعكس نمي­شود. همچنين شامل آن گروه از دارايي­هاي نامشهود مانند: علائم تجاري و حق­امتيازها و ... است كه روش­هاي، حسابداري مدرن آنها را مد نظر قرار مي­دهد (روس، 1997).

به اعتقاد ادوينسون و مالون (1997) سرمايه فكري عبارتست از: داشتن دانش، بكارگيري تجربه، تكنولوژي سازماني، ارتباط با مشتري و عرضه كننده و نيز توانايي­هاي حرفه­اي كه يك مزيت رقابتي در بازار را از آنِ شركت مي­كند.

استيوارت (1997) سرمايه فكري، مواد فكري از قبيل: دانش و اطلاعات و مالكيت (دارايي) معنوي و تجربه است كه موجب ايجاد ثروت مي­شود و در حال حاضر تعريف جامعي براي آن وجود ندارد.
سرمایه فكري، جستجو و پيگيري استفاده مؤثرا از دانش، در مقايسه با اطلاعات است (بونتیس، 1998).