پروپوزال نقش پیشگویانه تیپ شخصیتی نوع D ، سبک های فرزند پروری و ویژگی های محیط کار در فرسودگی شغلی

پروپوزال نقش پیشگویانه تیپ شخصیتی نوع D ، سبک های فرزند پروری و ویژگی های محیط کار در فرسودگی شغلی و تمایل به ترک خدمت پرستاران : تاثیر سبک مقابله ای هیجان مدار و حمایت های اجتماعی
دارای 40 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

عنوان پروپوزال: نقش پیشگویانه تیپ شخصیتی نوع D ، سبک های فرزند پروری و ویژگی های محیط کار در فرسودگی شغلی و تمایل به ترک خدمت پرستاران : تاثیر سبک مقابله ای هیجان مدار و حمایت های اجتماعی

تعداد صفحه: 40 صفحه
فونت: B ZAR
فاصله سطرها: 1.15
منابع فارسی و لاتین: دارد
پرسشنامه و ضمائم: دارد
بندهای پروپوزال: عنوان، مقدمه، بیان مسئله، اهمیت و ضرورت تحقیق، اهداف پژوهش (هدف اصلی، اهداف جزئی)، فرضیه های پژوهش، تعریف مفاهیم پژوهش (تعریف مفهومی، تعریف عملیاتی)، روش تحقیق، طرح پژوهش، ابزار اندازه گیری، روش تجزيه و تحليل داده ها و...

به زبان فارسي:    «نقش پیشگویانه تیپ شخصیتی نوع D ، سبک های فرزند پروری و ویژگی های محیط کار در فرسودگی شغلی و تمایل به ترک خدمت پرستاران : تاثیر سبک مقابله ای هیجان مدار و حمایت های اجتماعی»
به زبان انگليسي : The predictive roles of type D personality , parent styles and characteristics of job’s setting in burnout and intent to leave among nurses : the influence of emotion-focused coping and social supports

3- مقدمه
فرسودگی شغلی به عنوان یک پدیده مربوط به کار و محیط کاری، محصول عواملی است که وجود آنها احتمال آن را بالا می برد و عدم وجودشان به کاهش و یا عدم آن منجر می شود. علل و عوامل موثر بر فشار روانی و فرسودگی شغلی را می توان تحت عنوان عوامل فردی، خانوادگی، سازمانی یا اجتماعی طبقه بندی کرد. عواملی مثل سطح فشار روانی، نوع فشار روانی، شخصیت فرد، ماهیت شغل یا نقش فرد، نوع کیفیت زندگی فرد در خارج از محیط کار، سبک زندگی فرد، سبک هایی که فرد برای مقابله با فشار روانی به کار می گیرد و جو و اقلیم سازمانی را در فرسودگی شغلی دخیل می داند (سینا و همکاران، 1393).
امروزه تمایل به ترک شغل در کارکنان به یکی از مهم ترین نگرای های مدیریت منابع انسانی تبدیل شده است. به همین دلیل، سازمان هایی که بتوانند دلایل و عوامل موثر بر ترک شغل کارکنان را درک کنند، خواهند توانست پیش از ترک سازمان توسط کارکنان سیاست ها و روش های موثری را برای حفظ و نگهداری منابع انسانی کارآمد به کار گیرند(مک نب ، 2009).
بر این اساس پژوهش حاضر در نظر دارد اثر مستقیم و غیر مستقیم سبک مقابله ای هیجان مدار و حمایت های اجتماعی پرستاران (از طریق تیپ شخصیتی نوعD، سبک های فرزند پروری و ویژگی های محیط کار) بر فرسودگی شغلی و قصد ترک خدمت آنها مورد بررسی قرار دهد.
4 – بيان مسأله  شامل (بيان منطقي موضوع، شرح واضح مسأله مورد مطالعه)
یکی از مهم ترین منابع ایجاد کننده استرس، نوع شغل است. استرس شغلی تاثیر به سزایی بر جنبه های مختلف زندگی افراد شاغل دارد (هالبرگ  و اسوارکی ، 2004). یکی از عمده ترین پیامدهای استرس شغلی که توجه زیادی را می طلبد فرسودگی شغلی است (یعقوبی نیا و همکاران، 1382). سطح استرش شغلی پرستاران سبب شده است تا امروز پدیده فرسودگی شغلی پرستاران و ترک شغل ناشی از آن به عنوان یکی از معضلات جامعه پرستاری و سیستم ارایه مراقبت های بهداشتی و درمانی در بسیاری از کشورها محسوب گردد (ملتزر  و هیوکبای ، 2004). پرستاران نسبت به فرسودگی شغلی مستعدتر هستند و علت آن، ماهیت شغل و تقاضای هیجانی آنان است  (فوکسال  و همکاران، 1990).
فرسودگی  شغلی عبارت است از نشانگانی از خستگی هیجانی ، مسخ شخصیت  و کاهش کفایت شخصی . این نشانه ها در بین افرادی اتفاق می افتد که به نوعی کار مردم را انجام می دهند(کفیدر ، پاور  و ولز ، 2001). بنابراین، ماهیت فرسودگی را سه بعد اساسی تشکیل می دهد: 1) خستگی هیجانی که با فقدان انرژی و اشتیاق و تقلیل منابع هیجانی مشخص می شود؛ 2) مسخ شخصیت که می توان آن را به عنوان نگرشی منفی به مراجعه کنندگان و همکاران و سازمان توصیف کرد؛ و 3) کاهش کفایت شخصی که با گرایش فرد به خود ارزیابی منفی و نارضایتی از عملکرد در شغل آشکار می شود(مازلاچ ، اسچیوفیلی و لیتر ، b 2001).
عوامل مرتبط با فرسودگی شغلی در میان شاغلین از جمله پرستاران شامل، فاکتورهای موقعیتی و محیطی (تعهد سازمانی و سلسله مراتب، نبود منابع شغلی از جمله پرداخت ناکافی، فشار کاری بالا، تضاد نقش و عدم وضوح نقش ها، پیشرفت حرفه ای پایین و فقدان بازخورد) و عوامل فردی ( از جمله متغیر های جمعیتی، ویژگی های شخصیتی، منبع کنترل خارجی، رضایت شغلی، ترک شغل و کمبود پشتیبانی اجتماعی) می باشد (سولر ، 2008).
علایم فرسودگی شغلی به شکل غیبت های مکرر، تمایل به جابه جایی و ترک حرفه خود را نشان می دهد(مونز  و استرییر ، 2001). تمایل به ترک خدمت ادراک فرد نسبت به ترک خدمت می باشد، اگر چه فرد در حال حاضر در موقعیت شغلی خود مانده باشد. میل به  ترک خدمت پیش بینی شده است که به معنی ترک موقعیت شغلی توسط فرد می باشد (ولک ، و لوکاس ، 1991).
شاغلانی همچون پرستاران میزان بالایی از استرس را تجربه می کنند. مشکلاتی چون فشار کار، نوبت های کاری، نوع خدمات پرستاری، مراقبت های پرستاری، ارتباط با بیماران بدحال و ارتباط درون سازمانی، منابع شناخته شده استرس در پرستاران است. مکانیسم های بکار رفته در مقابله با استرس و میزان حمایت اجتماعی عامل مهم تعیین کننده میزان تحلیل هیجانی و کاهش کارآیی فرد هستند (لیسا و همکاران، 2007).
از دیگر عوامل که بر فرسودگی شغلی و به دنبال آن بر تمایل بر ترک خدمت اثر می گذارد تاثیر راهبرد مقابله با استرس بر فرسودگی شغلی می باشد. یافته های پژوهش های متعدد روشن ساخته است که کسانی که از راهبرد مقابله هیجان مدار را برای رویارویی با فشار روانی به کار می برند فرسودگی شغلی بیشتری دارند (گروسی فرشی و مسلمی، 1384). در واقع استفاده از راهبرد مقابله هیجانی به سازگاری نه چندان رضایت بخش با رویدادهای استرس زا منجر می شود و افرادی که از این راهبردها استفاده می کنند معمولا مضطرب و افسرده اند (ایرلند  و همکاران، 2005).
افراد دارای تمایل شغلی بالا و میل بیش از حد به کار، سبک مقابله ای فعال دارند و واجد بهزیستی بهتری هستند و افرادی که فاقد چالش شغلی هستند و یا در شغل تحلیل رفته اند، دارای سبک مقابله ای منفعل و واحد بهزیستی روان شناختی پایین تری هستند(مونترو –مارین  و همکاران، 2011).
شبکه حمایت اجتماعی، استرس، بخصوص استرس های شغلی را متاثر می کند. وجود اینگونه حمایت ها در محیط کار و از جانب مدیریت پرستاری سبب افزایش توانایی فرد در مقابله با استرس و افزایش کارآیی در محیط کار و افزایش رضایت شغلی و کاهش تحلیل و فرسودگی روانی پرستاران می شود (هال و دبرا، 2007).
تحقیقات همچنین نشان داده است که یکی از عواملی که بر کارایی شغلی موثر است صفات و ویژگی های شخصیتی می باشد (گلپرور و قاضوی، 1390). شخصیت که به سازمان پیچیده ای از تمایلات و ویژگی ها اشاره دارد می تواند با برآیندهای مهم زندگی از جمله تندرستی و بیماری مرتبط باشد (واتسون و همکاران، 1994). تاکنون تیپ های شخصیتی مختلفی با توجه به اثرات آن بر تندرستی مشخص شده اند. اخیرا سازه شخصیتی جدیدی با عنوان تیپ D یا درمانده مطرح شده است (پیدرسون  و دنتول ، 2003).