پاورپوینت تحلیل و بررسی كليسای نور اثر تادائو آندو

دانلود پاورپوینت با موضوع تحلیل و بررسی كليسای نور اثر تادائو آندو دارای 60 اسلاید و با فرمت .pptx و قابل ویرایش و آماده برای ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس می باشد.

 

تعداد اسلاید : 60 اسلاید
فرمت فایل: پاورپوینت .pptx و قابل ویرایش
آماده برای : ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس

 

قسمتی از متن نمونه:

تحلیل و بررسی كليسای نور اثر تادائو آندو





نور و فضا در معماری ژاپن
نور در هر لحظه شکلی نو به هستی می بخشد و نسبت های بينابينی تازه ای به اشياء می دهد و معماری نيز نور را در وجود کاملاً موجز آن می فشرد، آفرينش فضا در معماری همان فشردن و پيراستن قدرت نور است.
شايد دريافت هايی از اين دست، مثل نسبت ميان معماری و نور، آنقدرها هم بر مبنای ايده ها ساخته نمی شوند ، بلکه از سطح تجربه فضائی که در وجود مادی انسان نقش بسته است گرفتار شده اند.

معماری سنتی ژاپن با استفاده از اصول خاصی مانند سادگی فرم، آزادی از فضا ..... بلکه با اتصال مفاهیم به باورهای خود، مشخص می شود.

در تجربه هايی از معماری ژاپنی مثل چايخانه، فضا به سادگی به وسيله کاغذ ديواری ای که بر روی يک  قاب چوبی فلزی کشيده شده است، تيغه بندی می شود. نور، با گذر از چنين تيغه ای، کاملاً در درون پراکنده ميگردد، تا با تاريکی در آميزد و فضايی ايجاد کند که با نوری تک رنگ شکل گرفته است.
معماری ژاپنی عرفاً از طريق فن آوری پر توان خود در تلاش برای شکستن نور به بخشهای مستقل خود بوده است. تغييرات ظريفی که نور بر پايه انرژی ارتعاشی خود به دست می آورد تقريباً به گونه ای نا محسوس به فضا هستی می بخشد.
در معماری غربی زمانی ديوارهای سنگی حجيم برای جدا کردن درون از برون به کاربرده شد. پنجره ها، که در داخل ديوارهای ضخيم به گونه ای قرارگرفته بودند که گويا جهان بيرون را نمی پذيرند، کوچک بودند و با دشواری ساخته شده بودند.






چنين پنجره هايی، بيش از آنکه به نور اجازه ورود بدهند، با تلالوی شديد می درخشيدند ، به طرزی که گويی تجسد نور می بودند. شايد آنها آرزوی بنيادين بشر را که همانا سکنی گزيدن در تاريکی با نور است، بيان می کردند تابش يک دسته پرتو نور، با نفوذ در سکوت ژرف آن تاريکی، شکوه و عظمت را به همراه می آورد. پنجره ها نه به منظور نمايشهای بصری بلکه صرفاً برای نفوذ بی واسطه نور ساخته می شدند؛ و نوری که به درون رخنه می کرد، فضايی محکم و استوار می ساخت.روزنه هايی که با دشواری ساخته شده بودند حرکت نور را با ظرافت در درون خود می گرفتند. فضا، چونان يک پيکره با خطی از نور که در تاريکی رخنه کرده بود تراشيده می شد و ظاهر آن پيوسته دگرگون می گشت.
در دوران مدرن، معماری پنجره ها را از محدوديت های سازه ای رهانيده و به آنها امکان داده است که آزادانه در هر اندازه ای ساخته شوند. اما به جای رسيدن به آزادی نور در معماری، نيروی حياطی نور به گونه ای نا کارآمد پراکنده گشته و از بين رفته است.
معماری مدرن جهانی با شفافيت فوق العاده بنا نهاده است؛ جهانی با نور يکسان، روشنی يافته به واسطه محروم شدن از بسياری چيزهای ديگر و تهی از تاريکی . اين جهان نور ، که انتشاری هاله گون دارد، قصد مرگ فضا تا حد تاريکی مطلق کرده است.
....