تحقیق تجزیه و تحلیل نسبت های مالی و سیستم مدیریتی بهبود مستمر ،

این مقاله با فرمت Word بوده و قابل ویرایش است و همچنین آماده پرینت می باشد

موضوع : تحقیق تجزیه و تحلیل نسبت های مالی و سیستم مدیریتی

تحقیق تجزیه وتحلیل نسبت های مالی و سیستم مدیریتی بهبود مستمر ، این تحقیق در مورد تجزیه و تحلیل نسبت های مالی و سیستم مدیریتی بهبود مستمر در 50 صفحه و در قالب ورد و شامل تجزيه وتحليل نسبت هاي مالي و سیستم مديريتي بهبود مستمر ،تجزیه وتحلیل نسبت های مالی  در مدیریت مالی،تجزیه وتحلیل نسبت های مالی،نسبت‌های مالی چیست،نسبت‌های نقدینگی،نسبت جاری،مقایسه نسبت جاری و آنی ،صورتهای مالی اصلی ،ترازنامه و صورت سود و زیان ،نسبتهای سودآورینسبت پرداخت سود سهام،سیستم مدیریتی بهبود مستمر و استراتژی کایزن،سیستم مدیریتی بهبود مستمر و استراتژی کایزن،بهبود مستمر چیست،کایزن،انواع بهبود،الگوهاي بهبود بهره وري ،موانع ارتقاءبهره‌وری،استراتژی کایزن،سیستم مدیریتی بهبود مستمر ،کایزن چیست و غیره می باشد.

برای تجزیه‌وتحلیل وضعیت مالی یک شرکت نمی‌توان فقط به صورت‌های مالی و ارقام آن اکتفا نمود. بلکه ایجاد ارتباط معنی‌دار میان مفاهیم و اقلام این صورت‌ها و مقایسه آن‌ها با یکدیگر، دیدگاه جامع‌ و دقیق‌تری برای بررسی وضعیت فعلی شرکت و پیش‌بینی آینده آن به‌دست می‌دهد.

نسبت‌های مالی : نسبت‌های مالی، از ابزارهای سودمند در تعیین صورت‌های مالی شرکت‌ها به حساب می‌آید، که با در اختیار قرار دادن نسبت برخی از اقلام مهم حسابداری، درک درستی از واقعیت‌های مهم، در بازه نتایج عملیات و وضعیت مالی یک شرکت را بدست می‌دهند. با بررسی و تحلیل نسبت‌های مالی می‌توان به آسیب شناسی فعالیت مالی یک شرکت نیز دست یافت. نسبت‌های مالی به چهار گروه عمده تقسیم می‌شوند:

نسبت‌های نقدینگی: این نسبت‌ها توانایی و قدرت شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه مدت، در سر رسید را اندازه‌گیری می‌کنند.

نسبت‌های فعالیت: با این نسبت می‌توان میزان کارآیی یک شرکت را در کاربرد منابع خود اندازه‌گیری نمود.

نسبت‌های اهرمی: تامین نیازهای مالی از طریق ایجاد بدهی را نشان می‌دهد. در واقع این نسبت‌ها تعیین می‌کنند که شرکت تا چه حد نیازهای مالی خود را از منابع دیگران تامین نموده است.

نسبت‌های سودآوری: میزان موفقیت شرکت را در کسب سود و روش تامین آن از محل درآمد، فروش و سرمایه‌گذاری را مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهد

تحلیل نسبت های مالی با مقایسه‌ی دو قلم در صورت‌های مالی انجام می‌شود. نسبت نهایی می‌تواند به شیوه‌ای تفسیر شود که با تفسیر هر قلم به شکل جداگانه امکان‌پذیر نیست. نسبت های مالی را می‌توان براساس آنچه که اندازه‌گیری می‌کند؛ دسته‌بندی کرد: سودآوری، نقدینگی، فعالیت، اهرم، ارزش‌گذاری و رشد که هر کدام از آنها زیرمجموعه‌های خود را دارند.

فهرست نسبت های مالی : در اینجا فهرستی از نسبت های مالی مختلف معرفی می‌شود. در نظر داشته باشید که اکثر نسبت‌ها را می‌توان با ضرب کردن در عدد ۱۰۰، به درصد تبدیل کرد. هر نسبت به طور خلاصه معرفی می‌شود.

یک توصیه‌ی مهم این است که در زمان محاسبه‌ی یک نسبت که شامل یک قلم صورتِ درآمدی و یک قلم ترازنامه می‌شود،‌ حتما قلم ترازنامه را به شکل میانگین حساب کنید. دلیل این کار این است که قلم صورت درآمد وابسته به یک دوره‌ی کامل فعالیت است. قلم ترازنامه نیز باید منعکس‌کننده‌ی کل دوره باشد و به همین دلیل است که ما میانگین را حساب می‌کنیم. نسبت های مالی دیگری نیز علاوه بر فهرست بالا وجود دارند، اما نسبت‌های ذکر شده در این مقاله رایج‌ترین نسبت‌های مورد استفاده در ارزیابی کسب‌وکار هستند. در تفسیر نسبت‌ها، بهتر است که برای مقایسه، مبنایی مثل نسبت‌های تاریخی و استانداردهای صنعتی داشته باشید.

نسبت‌های مالی، اقلام موجود در صورت‌های مالی را بررسی کرده و آن‌ها را از مفهوم ریالی به نسبت‌های قابل مقایسه تبدیل می‌کند. این نسبت‌ها میان عوامل مؤثر صورت‌های مالی ارتباط معنی‌دار برقرار کرده و با ایجاد این ارتباط بین اطلاعات موجود در گزارش‌های مالی، به استفاده‌کنندگان قدرت تحلیل می‌دهد. نسبت‌های مالی ازجمله ابزار تحلیل بنیادی محسوب شده که در مطالب گذشته بآشگاه به آن اشاره شده است.

نسبت‌های مالی چیست؟ به ارتباط منطقی و ریاضی که بین اقلام موجود در صورت‌های مالی وجود دارد و به‌صورت نسبت بیان می‌شود، نسبت‌ مالی می‌گویند. از نسبت‌های مالی به‌منظور ارزیابی کیفی اطلاعات کمی، ارائه گزارش و طبقه‌بندی صورت‌های استفاده می‌شود.

نکته قابل‌توجه در بررسی نسبت‌های مالی این است که از هر نسبت مالی می‌توان به‌عنوان یک سیگنال خبری در کنار سایر نسبت‌ها، استفاده کرد و در تصمیم‌گیری نباید فقط یک نسبت مالی را به‌عنوان ملاک تصمیم‌گیری قرار داد. گزارش‌هایی که براساس نسبت‌های مالی ایجاد می‌شوند، نتایج عملیات و وضعیت مالی شرکت را در یک دوره‌ مالی خاص بیان می‌کنند.

نسبت جاری: مفهوم نسبت جاری آن است که دارایی‌های جاری شرکت تا چه حد بدهی‌های جاری آن را پوشش می‌دهند. به بیان ساده این نسبت توانایی شرکت را در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت(جاری) از طریق دارایی‌های کوتاه‌مدت(جاری) نشان می‌دهد. برخی از تحلیلگران معتقدند عدد مناسب برای این نسبت یک است و اگر این نسبت کمتر از یک باشد، شرکت در پرداخت تعهدات کوتاه‌مدت خود دچار مشکل است.

نحوه محاسبه نسبت: نسبت جاری حاصل تقسیم دارایی‌های جاری بر بدهی‌های جاری شرکت است.

بدهی جاری/ دارایی‌های جاری = نسبت‌های جاری

تجزیه‌وتحلیل نسبت: بالا بودن نسبت جاری به این معناست که بستانکاران می‌توانند نسبت به دریافت اصل وام و سود خود از شرکت، اطمینان کافی داشته باشند. لذا شرکت به‌راحتی می‌تواند کمبود نقدینگی خود را از محل استقراض از بستانکاران تأمین کند. از سوی دیگر به دلیل ارتباط معنادار میان ریسک و بازده، کاهش ریسک بستانکاران در مقابل کاهش بازده سهامداران قرار دارد. از طرفی تمرکز بیش‌ازحد بر دارایی‌های جاری که بخش غیر مولد شرکت محسوب می‌شود، به‌نوعی شرکت را دچار عدم مدیریت نقدینگی می‌کند. در تعیین حد مطلوب و مناسب برای نسبت جاری، نوع فعالیت شرکت، اوضاع کلان اقتصادی، ترکیب دارایی‌های جاری و موقعیت و اعتبار شرکت تأثیر به‌سزایی می‌گذارند. چنانچه نسبت جاری بیش‌ازحد بالا باشد به این معناست که شرکت به نحو مطلوب از دارایی‌های جاری خود برای سودآوری استفاده نمی‌کند. از طرف دیگر پایین بودن این نسبت نشان‌دهنده وضعیت نامطلوب نقدینگی شرکت است و شرکت باید انواع دارایی‌های جاری ازجمله موجودی نقد، حساب‌ها و اسناد دریافتنی، اوراق بهادار کوتاه‌مدت و یا موجودی‌ها را افزایش دهد.

تجزیه‌وتحلیل نسبت: بالا بودن نسبت سود ناخالص به فروش، نشان‌دهنده این است که شرکت توانسته کالاهای خود را با قیمتی بالاتر از بهای تمام‌شده به فروش برساند. بالا بودن میزان این نسبت، نشانه خوبی یرای شرکت محسوب می‌شود. زیرا بیانگر میزان سود ناخالص شرکت از هر یک ریال فروش محصولات و خدمات آن است.

رشد این نسبت، موفقیت شرکت در تولید ارزان‌تر کالا یا فروش آن به قیمت بالاتر را نشان می‌دهد. در مقابل، پایین بودن این نسبت،شرکت را ازنظر رقابتی در وضعیت نامناسبی قرار می‌دهد. چنانچه این نسبت را از عدد ۱ کسر کنیم، عدد به‌دست‌آمده نسبت بهای تمام‌شده به فروش را نمایش می‌دهد.

نسبت سود عملیاتی: نسبت سود عملیاتی تأثیر فروش در سود عملیاتی را نشان می‌دهد. برای درک بهتر این نسبت به توضیح مختصری در خصوص سود عملیاتی می‌پردازیم؛ سود عملیاتی حاصل تفاوت درآمدهای عملیاتی از هزینه‌های مربوط به تولید محصول مانند بهای تمام‌شده کالا، هزینه‌های اداری و عمومی و توزیع و فروش است. نسبت سود عملیاتی نشان‌دهنده این است که هر یک ریال فروش محصولات یا خدمات چه تأثیری در سود عملیاتی شرکت دارد.

نحوه محاسبه نسبت: برای محاسبه نسبت سود عملیاتی شرکت کافی است میزان سود عملیاتی آن را بر مبلغ فروش تقسیم نماییم.

سیستم مدیریتی ” بهبود مستمر” چیست؟ “کایزن” یک شیوه مدیریت ژاپنی است که در ایران  به “بهبود مستمر” مشهور است. این سبک مدیریت فرهنگ وشیوه نگرشی ژاپنی را به خود نمایان کرده است. به گزارش کارمند ایرانی به نقل از بانکی دات آی آر، در سال ۱۹۸۰، تولید ناخالص ملی ژاپن، درسومین رده جهانی قرار داشت اما این کشور با استفاده.

“کایزن” یک شیوه مدیریت ژاپنی است که در ایران  به “بهبود مستمر” مشهور است. این سبک مدیریت فرهنگ وشیوه نگرشی ژاپنی را به خود نمایان کرده است.

به گزارش کارمند ایرانی به نقل از بانکی دات آی آر، در سال ۱۹۸۰، تولید ناخالص ملی ژاپن، درسومین رده جهانی قرار داشت اما این کشور با استفاده. از روش‌های خاص، توانست تا سال ۲۰۰۰به بالاترین رده دست یابد. دلیل اصلی برتری ژاپن، مهارت‌های مدیریتی این کشور است.در ژاپن کسب سود هرگز در رأس کارها قرار نمی گیرد.

کایزن به معنی بهبود مستمرو پیوسته ، بهبود مستمری که تمامی افراد یعنی مدیران، کارکنان و کارگران را در بر می گیرد.ترکیب دو واژه  KAI و  ZEN که تعریف آن تغییر به سمت بهتر شدن یا بهبود مستمر و تدریجی. کایزن بر این فلسفه استوار است که برای ایجاد بهبود در سازمان ها لازم نیست به دنبال تغییرات انفجاری یا ناگهانی باشیم، بلکه هر نوع بهبود یا اصلاح به شرط آنکه پیوسته و مداوم باشد، ارتقای بهره وری را در سازمان ها به ارمغان خواهد آورد.

کایزن حتی فعالیت های اجتماعی را نیز در بر میگیرد. کایزن مفهومی است که در تمام جنبه های زندگی یک فرد می تواند به کار گرفته شود . در حیطه کسب وکار ، کایزن ابزارها و عناصر متعددی را به کار می گیرد . دوایر کیفیت ، کانبان ، نظام پیشنهادات ، ۵S از جمله عناصری هستند که در سیستم کایزن وجود دارند . کایزن درابتدا استاندارد هایی را برقرار می کند و سپس بهبود مداوم این استانداردها را دنبال می کند . کایزن همچنین باید آموزش ، امکانات ، مواد و نظارت مورد نیاز برای هر شخص را نیز فراهم نماید تا وی بتواند علاوه بر رسیدن به توانایی ارائه پیشنهاد ، قابلیت و امکان پیاده سازی پیشنهادات را داشته باشد به تعبیر ساده تر باید پشتیبانی های لازم را بوجود اورد.

فرهنگ کایزن و تعامل آن در بین لایه ها و سازمانهای مختلف اجتماعی در ژاپن باعث شده است تا کارخانه به دانشگاه تبدیل شود و دانشگاه به کارخانه، کارگر از مدیر بیاموزد و مدیر از ایده های کارگر بهره مند گردد. پژوهشگر لباس کار بپوشد و به جای نشستن در برج عاج به صحنه تولید بیاید و فعالان صحنه های تولید به فکر و تدبیر در باب بهبود کار خویش بپردازند و به پژوهش روی آورند. پیام استراتژی کایزن در این جمله خلاصه می شود که حتی یک روز را نباید بدون ایجاد نوعی بهبود در یکی از بخشهای سازمان یا شرکت سپری نمود.

تحقیق تجزیه و تحلیل نسبت های مالی و سیستم مدیریتی ﻧﺴﺒﺖ ﻫﺎﻯ ﻣﺎﻟﻰ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺩﺭ ﺑﺎﻧﻚ ﻫﺎ تجزیه تحلیل سیستم یک شرکت

فهرست مطالب

مقدمه 3

نسبت‌های مالی 3

فهرست نسبت های مالی 3

نسبت‌های فعالیت 5

نسبت‌های اهرمی 6

نسبت‌های ارزش‌گذاری و رشد 7

نتیجه‌گیری 8

نسبت‌های مالی چیست؟ 8

طبقه‌بندی کلی نسبت‌های مالی 8

نسبت جاری 9

نحوه محاسبه نسبت 9

تجزیه‌وتحلیل نسبت 9

استفاده‌کنندگان از نسبت جاری 10

نحوه محاسبه نسبت:11

انواع نسبت‌های نقدینگی 13

تجزیه‌وتحلیل نسبت 14

نسبت سود عملیاتی 14

نسبت بازده ارزش ویژه 15

نسبت بازده دارایی‌ها 16

هدف از تغيير 18

بهبود مستمر 19

متدولوژیهای بهبود مستمر 21

كایزن چیست؟ 23

بهبود مستمر و تدریجی با بهره گیری از مشاركت كاركنان 23

مدیریت و كایزن 23

مدل مدیریت كایزنی 24

اصول دمینگ 3 24

مراحل اجرای كایزن عملی 25

ساختار سلسله مراتبی تصمیم در سازمان 27

‌اجرای نظام آراستگی 29

نهضت برچسب قرمز 30

تبلیغات 33

سیستم مدیریتی ” بهبود مستمر” چیست؟ 41

کایزن چیست؟ 44

رويکرد تحول سازماني 45

چرخه دمينگ 48

تطور سازماني 49

منابع 51